روزگاری سلطانیه از شهرهای پررونق و مهم در تاریخ ایران بوده است. علاوه بر سومین گنبد خشتی بزرگ جهان، این شهر جاذبه‌های تماشایی فوق‌العاده‌ای دارد.
استان زنجان در شمال غربی فلات ایران قرار دارد. زنجان یکی از قطب‌های گردشگری مهم در ایران است؛ چراکه جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی بسیاری دارد. این استان هشت شهرستان دارد که یکی از معروف‌ترین آن‌ها شهرستان سلطانیه است. سلطانیه در ۴۳ کیلومتری شهر زنجان واقع شده است. قدمت این شهرستان به دوره ایلخانان مغول می‌رسد و احتمال می‌رود که در آن زمان بنا شده باشد؛ هرچند باستان‌شناسان معتقدند که قدمت آن به هفت هزار سال پیش بازمی‌گردد. سلطانیه طبیعتی سرسبز با آب و هوایی مطلوب دارد، به همین دلیل هنگامی که تبریز پایتخت بود از این شهر به‌عنوان ییلاق و دشتی برای شکار استفاده می‌کردند. در آن زمان سلطانیه را شکارگاه شاهین می‌نامیدند.
این شهر در زمان سلطان محمد خدابنده به اوج رونق و شکوفایی خود رسید. از بناهای به‌جای مانده از آن دوران شکوه می‌توان به گنبد سلطانیه اشاره کرد.
معبد داش کسن
معبد داشکسن از باارزش‌ترین نمونه‌های معماری صخره‌ای است. این معبد طرحی از اژدها دارد و به همین دلیل برخی آن را مشابه معبد چینی‌ها می‌دانند. معبد در حاشیه روستای ویر در حدود ۱۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر سلطانیه قرار دارد و یادگاری از دوره ایلخانیان است. این بنا به دو نقش برجسته اژدها و چند محراب اسلامی در دو سمت آن و به قرینه یکدیگر مزین است و نمونه مشابه دیگری از آن در ایران وجود ندارد. در حال حاضر آثار زیادی از شکل نخست این معبد باقی نمانده و بر اساس اظهار نظر باستان‌شناسان قدمت آن به قبل از اسلام می‌رسد و تنها در زمان ایلخانیان نقوشی از جمله اژدها بر آن اضافه شده است. این معبد مستطیلی شکل است و به‌واسطه حفاری در تپه ایجاد شده است.
چمن طبیعی سلطانیه
چمن طبیعی سلطانیه بخشی از فلات زنجان و ابهر را شامل می‌شود که وسعت آن تقریبا ۳۵ کیلومتر مربع به طول ۲۰ کیلومتر است. بر اساس یافته‌های زمین‌شناسان در عمق ۲۰ متری این محدوده خاک سفید قرار دارد که مانع از نفوذ آب به اعماق زمین می‌شود و در نتیجه، عمل آبیاری چمن به‌گونه‌ای طبیعی و پیوسته انجام می‌شود. همین امر یکی از سرسبزترین و زیباترین چمن‌های طبیعی را ایجاد کرده است که طبیعت‌گردان بسیاری را به خود جذب می‌کند.
حمام سالار سلطانیه
حمام سالار را در اواخر دوران قاجار و در سال 1293 ه.ق در داخل ارگ سلطانیه و در نزدیکی گنبد سلطانیه ساخته‌اند. از قسمت‌های مختلف حمام سالار که توسط سیف علی خان کلانتری معروف به سالارخان بنا شده است، می‌توان به گرمخانه، میاندر، سربینه، تون و خزینه اشاره کرد. حمام سالار یکی از چندین حمام برجای مانده در زنجان محسوب می‌شود که پس از مرمت و بازسازی‌های لازم، در حال حاضر به سفره‌خانه‌ای سنتی تغییر کاربری داده است. این حمام تاریخی در سال 1381 ه.ش با فضایی در حدود 500 متر مربع آماده بهره‌برداری می‌شود و آمادگی پذیرایی از مهمانان را در فضایی سنتی و دلنشین دارد.
آرامگاه ملاحسن کاشی
آرامگاه ملاحسن کاشی یا مقبره مولانا حسن کاشی بنایی مربوط به آغازین دوره‌های صفویه است که در سلطانیه، جنوب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱۶۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
آرامگاه ملاحسن کاشی در نزدیکی گنبد سلطانیه، جای گرفته است. آرامگاهی که توسط شاه طهماسب یکم به افتخار ملاحسن کاشی عارف قرن ۱۴میلادی بنا شده‌است.تکمیل معماری داخلی بنا توسط فتحعلی‌شاه قاجار در دوران قاجار و قرن ۱۹اُم میلادی انجام گرفته است.
آرامگاه چلبی اوغلی
آرامگاه چلبی اوغلی یا شیخ براق در جنوب غرب شهر سلطانیه قرار دارد که بر اساس کتیبه‌های برجای مانده و همچنین سبک معماری و شیوه‌های تزیینی متعلق به شیخ براق بابا از بزرگان مسلک مولویه و از خاصان دربار سلطان محمد خدابنده در دوره ایلخانی است. این بنا که در میان محلیان به کلاه نمدی نیز شهرت دارد در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
برای دیدن تور های گردشگری در سراسر دنیا به سایت توریسم مراجعه کنید
روستای تاریخی ویر
روستای تاریخی ویر در یک منطقه کوهپایه‌ای قرار دارد که از نظر آب و هوا و طبیعت بکر آن از مناطق مهم گردشگری استان زنجان محسوب می‌شود. آثار تاریخی بر جای مانده حاکی از آن است که این روستا در گذشته اهمیت و موقعیت درخور توجهی داشته است. معبد داشکسن نیز در نزدیکی این روستا واقع شده است.
ارگ سلطنتی
ارگ سلطنتی سلطانیه یا کهن‌دژ در وسط این شهر واقع شده که از دو بخش خندق و حصار تشکیل شده است. این قلعه که حدودا ۱۰ هکتار وسعت دارد، آثار ارزشمندی از معماری و شهرسازی دوران مغول را در خود جای داده است. جالب‌ترین عنصر شهری ارگ سلطانیه، مجموعه معروف به ابواب البّر است. این مجموعه شامل مدرسه، دارالشفا، دارالضیافه، دارالسیاده، خانقاه، دارالکتب، بیت القانون، دیوان‌خانه‌ای به نام کریاس، مسجد جامع و بالاخره آرامگاه سلطنتی با موقوفات بسیار که دارای مدیریت خاصی بوده و خواجه رشیدالدین مدیریت مجموعه را در اختیار داشته است.
چشمه شاه بلاغی
چشمه شاه بلاغی یا چشمه شاه در جنوب غربی سلطانیه واقع شده است که از مهمترین جاهای دیدنی سلطانیه محسوب می‌شود. این چشمه در ضلع غربی کوه دولیخان داغی قرار گرفته و آب فراوان، زلال و دایمی از آن جاری است. این چشمه بر گنبد سلطانیه مشرف است و در کنار آن امکانات رفاهی برای گردشگران تهیه شده است.
موزه باستان شناسی گنبد سلطانیه
موزه باستان‌شناسی گنبد سلطانیه در جنوب غربی کهن‌دژ قرار دارد که اشیای یافت شده همچون کاشی‌ها، سفال‌ها و سکه‌های مسی و نقره‌ای مربوط به دوره ایلخانی و … در آن نمایش داده می‌شود.
گنبد سلطانیه
گنبد سلطانیه در حقیقت آرامگاه سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) است که پس از مرگش ساخته شد. هنگامی که سلطانیه پایتخت ایلخانیان بود، اولجاتیو دستور ساخت بارویی به طول ۳۰ هزار گام داد و دستور داد تا آرامگاه باشکوهی برایش در این بارو ساخته شود. این آرامگاه را امروزه گنبد سلطانیه می‌نامند. این بنا از آثار مهم معماری ایرانی و اسلامی است که در فهرست آثار میراث جهانی به ثبت رسیده است. این بنا که به سبک آذری احداث شده است، ۱۰ سال طول کشید و شامل هشت ایوان و هشت مناره است که گفته می‌شود از هشت درب بهشت الگو گرفته است. این بنای عظیم بعد از کلیسای جامع فلورانس و ایاصوفیه در استانبول، عظیم‌ترین گنبد تاریخی جهان به شمار می‌آید و قدیمی‌ترین گنبد دوپوش موجود در ایران است. ارتفاع گنبد آن ۴۸٫۵ متر و قطر دهانه ۲۵٫۵ متر است. گنبد سلطانیه شامل سه بخش اصلی ورودی، تربت‌خانه و سردابه است. دالان‌های تودرتویی در سردابه این بنا وجود دارد که حدس زده می‌شود برای اجرای مراسم خاصی به کار می‌رفته است.
این مطلب به صورت اختصاصی توسط خدمات گردشگری توریسم آماده شده است
